“Tja, het kan natuurlijk vervelend zijn als er iemand aan de deur staat net op het moment dat u.. ” en dan gaat de zachte zoetgevooisde stem van de Amnesty-mevrouw verder met haar verhaal in het radiospotje.
Er komen in begin maart 2017 verschillende items langs in de Amnesty-campagne. Een springt er met kop en schouders bovenuit, het verhaalt van een martelpraktijk die een politiek opposant ten deel valt. De onbereidwillige tegenstander wordt op een gruwelijke manier tot bekering gedoopt en met het hoofd onder water gedompeld om zo een bekentenis los te krijgen. DAT mag men toch niet toestaan gaat de Amnesty-mevrouw verder en daar ben ik het ook faliekant mee eens!
Maar wat me opvalt is dat ik de Amnesty-mevrouw in het bijzonder en Amnesty in het algemeen(!) niet hoor of gehoord heb over dezelfde martelpraktijken maar dan gepleegd door Uncle Sam, ‘Grote Broer’ USA. Ook de als halfgod neergezette en bijkans doodgeknuffelde zwarte president Obama (onder wiens presidentschap de USA bij meer oorlogen betrokken was ooit en … de meeste mensen in ellende gestort en vernietigd zijn dan onder enig ander president, maar dat even terzijde) tekende elke maand weer opnieuw the order en gaf daarmee opdracht en toestemming om gevangenen in Guantanamo Bay te waterboarden.
Nee, geen skate- of surfboardtraining maar een gelijkwaardiger zo niet gruwelijkere martelpraktijk. Dat Amnesty daar niet tegen te hoop liep en loopt gaat het verstand te boven, misschien politiek correct geheugenverlies?
Amnesty & Amnesia