Home » Columns » De exploitatie van Aylan Kurdi

De exploitatie van Aylan Kurdi

In de nacht van dinsdag op woensdag 2 september 2015 vertrok de familie Kurdi per rubberboot van Bodrun aan de Turkse kust richting het Griekse eiland Kos. Samen met zijn vrouw Rehan en twee zoontjes Aylan en Ghalib was vader Abdullah aan boord gestapt van de 4,5 meter lange smokkelboot om in West-Europa vaste voet onder de grond te krijgen. Abdullah, een 40-jarige kapper, was enkele jaren daarvoor met zijn gezin van de Syrische hoofdstad Damascus naar zijn geboortestad Kobani aan de Turkse grens verhuisd. Daarvandaan vertrok het gezin naar Turkije, naar Istanbul, waar Abdullah zich als kapper staande probeerde te houden. Door geld te lenen van zijn drie jaar oudere en in Canada wonende zuster Tima wist hij aan zijn financiële verplichtingen te voldoen. Het was ook zijn zuster Tima die hem in augustus 2015 de $ 4.450,– leende voor de overtocht naar Kos.

Abdullah had eerder pogingen ondernomen om Europa binnen te komen, zoals via Bulgarije waar hij opgepakt en weer terug over de grens werd gezet. Bij een van de pogingen verdronk hij bijna toen hij de rivier Erdine probeerde over te steken. Eerder 2015 waren pogingen van zijn zuster om hem met zijn familie en broer over te laten komen naar Canada vastgelopen. Een kostbare gebitsprothese waar hijzelf noch zijn zuster de middelen voor had was een van de beweegredenen voor de overtocht aldus zuster Tima in een tv-reportage, begin september 2015. Eveneens volgens Tima was het haar vader die Abdullah aanraadde zich hiervoor niet in Turkije maar in Europa te laten helpen. De overtocht ontaardde al snel in en menselijk drama, de golven waren met ruim 4,5 meter voor de rubberboot vrijwel onneembaar, de stuurman redde zichzelf en liet de inzittenden aan hun lot over. De boot kapseisde en allen raakten te water, ook Abdullah en zijn gezin. Door het simpelweg niet beschikbaar zijn van zwemvesten in kindergrootte droegen de 3-jarige Aylan en 5-jarige Ghalib geen Life-jackets. In een drie uur durend gevecht tegen de hoge golven verdronken Aylan, Ghalib en moeder Rehan om in de ochtend aan te spoelen op de kust waarvan ze vertrokken waren, enkel Abdullah overleefde deze tragedie.

Oorlog en ellende, in eigen land veroorzaakt en uitgevochten door rivaliserende en elkaar op leven en dood bevechtende religieuze extremisten met financiële en wapentechnologie gesteund door economische gangsters uit West-Europa! Dood en verderf veroorzaakt door misleiding en bedrog, maar daar bleef het niet bij. De dood van Aylan werd welbewust en opzettelijk op een smerige wijze propagandistisch uitgebuit ten behoeve van een evenzo smerige politiek-correcte gevoerde politiek. Misleidende en bedrieglijke beeldvorming is al eeuwen vast onderdeel van oorlogvoering, evenals het op propagandistische wijze inzetten en misbruiken van kinderen. Propaganda is niets anders dan emotionele oorlogvoering. Aylan, die aanspoelde op het strand tussen de rotsen op de Turkse kust, werd voor een beter passende beeld-mis-vorming enkele tientallen meters verplaatst en met zijn hoofd naar beneden op de vloedlijn in het zand gelegd.

De daarvan genomen treurige foto gonsde met de snelheid van het licht digitaal over de wereld maar inplaats dat DAT het signaal voor de strijdende islamitische partijen in Syrië zou zijn om de wreedheden te stoppen of de financiering van de Jihadistische terreurgroepen te beëindigen werd de vluchtelingenstroom juist tot ongekende hoogte vergroot. Niet (militair) ingrijpen, vredebewerkeinde maatregelen of acties maar het openzetten van Europese grenzen voor een cultureel en religieus totaal verschillende migrerende mensenmassa. Een miljoenenvoudige volksverhuizing die niet uitsluitend uit vluchtelingen maar ook economische migranten, maar gevaarlijker nog, uit Jihadistische strijders bestaat! Een levensgevaarlijke en voor de burgers van West-Europa bedreigende ontwikkeling. Niet elke vluchteling is een vredelievende migrant. Geen ondenkbare fantasievoorstelling waarvoor veelvuldig gewaarschuwd wordt door ter zake kundige vredesactivisten en onderzoeksjournalisten, zowel uit binnen en buitenland alsook vanuit Syrië zelf, zoals de in Damascus woonachtige onderzoeksjournalist en activist Treka. De haat, mensverachting en wreedheid reist met deze extremisten mee en zal zich volgens hem laten gelden in de landen die zo ruimhartig hun grenzen voor hen openstellen. De oorlogsmakelaars houden nooit halt!