.. daar heb ik wat mee, daar houd ik van. Die mensen denken anders, die zelfdenkers veranderen de wereld, daar heb je wat aan.” Met een paar schalks lachende ogen kijkt hij me door zijn brillenglazen aan, ‘mijn’ cardioloog bij het UMCG. Voorafgaand hadden we een kort gesprek over hoe de afgelopen maanden verlopen waren.
We kennen elkaar nu een maand of negen en al vanaf het prille begin verliep het contact uiterst prettig. Hij was de zoveelste cardioloog in een rij die ik in de voorafgaande jaren gezien had, een positieve uitzondering, een kritische en eigenzinnige man die zich geen knollen voor citroenen laat verkopen en iets verder kijkt dan zijn neus lang is. Mede door zijn kennis en kunde lag ik nog op tijd op de snijtafel en pompt mijn hart weer als vanouds.
Het herstel heeft wel even wat geduurd, er was en kwam wat ruis na een eerste voorspoedige periode maar het lijkt erop dat WE een goede mix hebben gevonden, hij met zijn flexibele denkwerk in het juist afstemmen van medicatie en ik met mijn eigen-wijze inbreng. Al jaren ben ik me bewust van m’n voeding en weet ik me ook omringd door kundige & zelfdenkende mensen zoals Wim Tilburgs (om een belangrijk mens op dit gebied te noemen).
Zelf doen, zelf de verantwoording nemen, en dat is af en toe experimenteren met de voeding, waaronder enkele dagen vasten, de samenstelling en de hoeveelheid. Nee.. ik ben geen modelpatiënt, die braaf elk voorgeschreven pilletje, poedertje en tabletje naar binnen werkt en juist daar weet ‘mijn’ cardioloog goed op in te spelen. Vanaf het prille begin heeft hij al de voorzet genomen door aan te geven dat hij daarin meedenkt en in overleg veel mogelijk is, kennis van medicijnen is zijn ding. “Ik weet dat u nogal kritisch bent met de medicatie, wat neemt u nu en hoeveel van elk?” vraagt hij me waarna ik hem het een en ander opsom.
De waarden van het laatst gehouden bloedonderzoek stemden hem tot tevredenheid, vooral ook omdat ze bereikt waren zonder de beoogde en voorgestelde cholesterolmedicatie. “Met wat u nu gebruikt bent u prima en voldoende beschermd” is zijn reactie, “u bent helemaal op de goede weg” ging hij verder nadat hij mijn relaas hoorde hoe ik de afgelopen maanden gehandeld had, “een goede actie van u. We spreken over een jaar weer af of als u mij tussentijds wilt zien spreekt u maar af, ik laat het helemaal aan u. Zoals ik het nu inschat hebben we best kans dat we elkaar de komende 20 jaar niet al te veel zien.”
Het gesprek is ten einde, hij staat op, geeft me een hand en kijkt me met een glimlach aan “eigen-wijze mensen, die denken anders, die veranderen de wereld, daar houd ik van.”