Home » Columns » Gekaapte Coup & Russisch Tegenspel

Gekaapte Coup & Russisch Tegenspel

Gratis foto's van Soechoj-35

Het is dinsdagmorgen 24 november 2015 als twee F-16 gevechtsvliegtuigen van de luchtmachtbasis Incirlik het Turkse luchtruim kiezen. Om 6 minuten voor half 10 die ochtend openen ze het vuur op een van de twee Russische Sukhoi Su-24 gevechtsvliegtuigen waarvan een brandend neerstort bij het Syrische dorp Yamadi. Yamadi, een dorpje dat amper 40 km verwijderd is van de stad Latakia, de thuisbasis van Russische luchtmacht die daarvandaan aanvallen uitvoeren op rebellengroepen en de terreurgroep IS/Islamitische Staat.

Het onvoorstelbare maar tegelijk ook gevreesde wordt bewaarheid, Turkije, een NATO bondgenoot, haalt een Russisch gevechtsvliegtuig uit de lucht, een militaire actie die sinds de Koreaanse oorlog niet meer voorgekomen is. Piloot Oleg Anatolyevich Peshkov en navigator Konstantin Murakhtin weten zich met de schietstoel te redden. Peshkov wordt hangend aan zijn parachute vanaf de grond door rebellen met kogels doorzeefd en zo om het leven gebracht, Murakhtin weet te overleven.

De schrik zit er goed in en met ingehouden adem wacht men wereldwijd op het Russische antwoord. Velen vrezen voor ongecontroleerde escalatie en opschaling naar een wereldbrand van ongekende omvang. Wat zal het antwoord zijn van Vladimir Putin, de Russische president? Anders dan gevreesd blijven militaire represailles van Rusland achterwege. Integendeel, het antwoord is niet op militaire leest geschoeid maar wordt achter de schermen een politiek offensief ingezet met als doel de verstoorde verstandhouding te normaliseren.

Opgevangen datacommunicatie

President Putin, een voormalig en door de wol geverfde KBG-er, laat de specialisten van luchtmachtbasis Latakia maandenlang alle opgevangen datacommunicatie en gesprekken tussen Incirlik en de Turkse F-16 piloten onder de loep nemen. Het resultaat daarvan was verbazend informatief en ontluisterend tegelijk. De twee F-16 piloten bleken geïnstrueerd te zijn een Russisch gevechtsvliegtuig neer te halen met als doel de bestaande verstandhouding tussen Rusland en Turkije te verstoren.

Daarnaast kwam uit de afgeluisterde militaire communicatie informatie naar boven van een op handen zijnde staatsgreep welke medio augustus 2016 zijn beslag zou hebben. Voor president Recep Tayyip Erdogan was in dit, door de USA opgezette, geopolitieke plan als bondgenoot geen plaats meer, hij moest het veld ruimen. Daarvoor in de plaatst moest een volgzaam, kort aangelijnd en USA-goedgezinde marionettenregering aan het bewind gezet worden die de economische en militaire druk tegen Rusland verder moest opvoeren.

Installering puppet-regimes

De USA zou als dank een nieuwe basis, voorzien van de modernste wapentechnologie, mogen vestigen aan de Turks-Syrische grens. In het geval de nieuw geïnstalleerde marionettenregering buiten de uitgezette politieke lijnen zou opereren zou een scenario in gang gezet worden waarin Turkije een soortgelijke rol toegedacht werd als die van Afghanistan, Libië en Syrië: ontreddering en totale chaos. De geplande staatsgreep maakte deel uit van een groter opgezet schema om de Balkan verder te destabiliseren door het installeren van ‘puppet-regimes’. Een Coup in Griekenland stond eveneens ingepland met als (voorlopig) einddoel een nieuw ijzeren gordijn tussen het door de USA gecontroleerde West- en Oost-Europa en Rusland.

Het neerhalen van de Sukhoi Su-24 werd vakkundig op het bordje van president Erdogan gelegd bij monde van twitteraar @FuatAvni. Deze doorgaans goed geïnformeerde kwelgeest van Erdogan wist te melden dat het neerhalen van een Russisch toestel het resultaat was van een 6 weken tevoren geplande operatie. De achterliggende gedachte zou daarbij zijn om door de dramatisch geëscaleerde spanningen tussen Rusland en Turkije kiezers terug te winnen ivm de op handen zijnde algemene verkiezingen die voor zondag 1 november 2015 gepland stonden.

@FuatAvni

Volgens dezelfde @FuatAvni zou het tijdperk Erdogan zijn langste tijd gehad hebben, zijn eind-tijd was aangebroken. In een van zijn laatste tweets schreef hij de lezer ‘hoop te houden’ en dat de ‘nepdynasty op instorten’ stond. Wie of wat precies achter @FuatAvni schuil gaat valt niet met zekerheid te zeggen, maar uit informatie van diverse bronnen schijnt @FuatAvni sterke banden te hebben c.q. een propagandistisch product te zijn van de Gülenbeweging. De in de USA in ballingschap levende geestelijke Muhammed Fethullah Gülen was jarenlang een belangrijk en invloedrijk voormalig islamitisch geloofsgenoot en politiek bondgenoot. Erdogan verdacht Gülen ervan zijn volgers te instrueren om belangrijke posities in het landelijk staatsapparaat te verwerven om – als de tijd daarvoor aangebroken was – de macht over te nemen. In 1999 dook er een video op die de verdenkingen leken te bevestigen. Volgens Gülen zou het om een gefalsificeerde video handelen maar het zekere voor het onzekere nemend verliet hij het land en vestigde zich in Pennsylvania, USA.

Desondanks bleef de invloed van Gülen groot en het was met name door de steun van de Gülenisten dat Erdogan in 2002 aan de macht kwam. Seculiere ambtenaren in het overheidsbestuur werden vervangen door islamitische Gülenisten. Rond 2009 waren de Gülenisten sterk vertegenwoordigd binnen het politieapparaat, de militaire en rechterlijken macht. Dat ook Erdogan steeds meer macht naar zich toe trok leidde tot diverse aanvaringen tussen beide islamitische kampen. In 2011 probeerde Gülen de kandidatenlijst van de AK-partij, de partij van Erdogan, te domineren en zo de macht van het Turkse parlement naar zich toe te trekken, een poging die mislukte.

De ware islam

De toon was daardoor gezet en in 2013 en 2014 volgde een reeks van juridische processen waarin vertrouwelingen in de kring rond Erdogan werden aangeklaagd voor corruptie, ook deze poging mislukte. In reactie daarop werden tegenmaatregelen genomen om de positie en invloed van Gülen binnen politie en justitie te verzwakken. Een van de meest finale maatregelen was de aanname van een wet om justitie te zuiveren van Gülenisten. Saillant detail was dat tijdens de – voor eind augustus 2016 geplande (!) – jaarlijkse militaire raad, de Gülenisten massaal uit het leger gezuiverd zouden worden. “Gülen is niet de echte islam, maar een vijand daarvan” volgens voormalig medestander en bondgenoot Erdogan, met als resultaat uitsluiting en eliminatie in naam van Allah. Onder de groene banier van het ‘echte’ islamitisch geloof bestrijdt, vernietigt en moord het ‘vredevolle geloof’ zichzelf en iedereen die van de religieuze lijn afwijkt of aanhaakt bij de andere factie. Religieus fanatisme gelijk aan islamitisch fascisme.

Niet zozeer om religieuze maar meer vanwege politiek- economisch- en militair strategische redenen maakt Turkije onderdeel uit van de NATO. Ze vervult daarnaast een belangrijke rol in de door de USA ontwikkelde en gevolgde geopolitieke agenda. Een meerlagige, meerdimensionale en versluierde agenda. In eerste oogopslag en gedachte een met zichzelf conflicterende en tegenstrijdige agenda, vol onvoorstelbare mede- en tegenstanders maar met een onmiskenbaar patroon, een niet aflatend schaakspel om de macht. Een strategisch schaakspel, gespeeld over de hoofden en ten koste van de wereldburgers en dat ten dienste van machtige wellustigen die oorlogen beschouwen als middel om te komen tot het geplande doel, om de wereldmarkt te beheersen en te controleren, die ‘markt’ boven ‘mensen’ stelt.

Turkije, dat door haar ligging en haar buurlanden Griekenland, Bulgarije, Roemenië, Oekraïne, de Krim, Rusland, Georgië, Armenië, Iran, Irak en Syrië een niet te onderschatten positie inneemt. Turkije, dat door het beheer van de Bosporus als poortwachter fungeert, alle scheepvaart beheert en controleert van en naar de Zwarte en de Middellandse Zee (vroeger overigens Blanke of Witte Zee genoemd).

Weggezuiverde regimes

Behalve haar eigen politieke interesses en militair-economische (olie)belangen in de regio heeft Turkije door haar ligging een strategische positie in de machtsstrijd in het Midden Oosten waar Israël en Saoedi Arabië in feite de dienst uitmaken. Politiek onwelgevallige regimes zoals in Irak, Egypte en Libië werden door de ‘Arabische Lente’ en andere vooropgezette revoluties weggezuiverd, andere regimes zoals in Yemen en Syrië was een gelijksoortige route toegedacht.

Met name de oorlog tegen en binnen Syrië verliep anders dan gepland en dat vooral en met name door de Russische weerstand, die haar eigen belangen en die van haar bondgenoot ondersteunt en zich hierin militair actief heeft opgesteld. Anders dan in Libië, dat na de dood van Muammar Ghadaffi in korte tijd gedestabiliseerd en in chaos vervallen achterbleef heeft de machtsstrijd om Syrië zich ontwikkeld tot een jarenlange strijd waarin talloze religieus-ideologische en geradicaliseerde groepen die, van buitenaf bewapend, elkaar het juiste geloof bestrijdende maar daar vooral zichzelf, hun familie, hun buurt-, dorp-, stad-, streek- en landgenoten naar het leven staan.

Rebellerende groepen van moordende individuen, bekend onder namen als Al-Qaida, ISI, ISIS, IS, ISIL, DAIISH of DAESH die met goedkeuring en zelfs actieve ondersteuning van partijen en landen bewijsbaar en aantoonbaar bewapend, gefinancierd en ondersteund worden. Landen en partijen die hen NU zeggen te bestrijden, zoals de USA, Israel en.. Turkije!

Door haat aangewakkerd wordt onder de groene banieren van het ‘echte’ islamitisch geloof gestreden, vernietigt en gemoord. Geradicaliseerd, religieus fanatisme gelijk aan islamitisch fascisme dat resulteert in georganiseerde zelfhaat, haat en afkeer tegen de islam die zich op haar beurt keert tegen de anders- en ongelovigen die zij op haar beurt weer verantwoordelijk stelt voor alle dood en destructie.

Haat en vergelding die zich van de mens meester maakt, zich nestelt en meegenomen wordt naar oorden waar het (nog) veilig en rustig is als eigen huis en haard vernietigd zijn. Religieus gevoede haat die zich gegarandeerd en onverbiddelijk op enig moment zal materialiseren en manifesteren in dan nog veilige landen en gebieden.

Basis Incirlik

Vanaf verschillende bases in Turkije zoals Incirlik, Izmir en Mugla worden door NATO bondgenoten en de USA acties uitgevoerd tegen onwelgevallige regimes en de pro-actieve milities militair bevoorraad. De Turkse luchtmachtbasis in Incirlik, een klein plaatsje ongeveer 15 kilometer van de plaats Adana, is een kleine 250 kilometer van de Syrische grens verwijderd en neemt sinds de Koude Oorlog een strategische positie in. Het NATO hoofdkwartier is in Izmir gevestigd en dient de basis Mugla voor trainingsdoeleinden en andere operaties. Hoewel er geen Amerikaanse gevechtsvliegtuigen permanent gestationeerd zijn werd en wordt Incirlik door de Amerikaanse luchtmacht gebruikt als uitvalsbasis en tussenstation in acties tegen Irak en Afghanistan en laatstelijk ook tegen Syrië.

Incirlik herbergt een beperkte Amerikaanse troepenmacht van amper 2.000 militairen die daar tezamen met hun familieleden gelegerd zijn en is er een arsenaal strategische Amerikaanse atoomwapens ondergebracht. Ondanks dat de luchtmachtbasis Incirlik officieel onder Turks militair bevel en commando staat is de Amerikaanse invloed binnen het militaire apparaat aanzienlijk. Enige actie zonder Amerikaanse goedkeuring en toestemming is nagenoeg onmogelijk. Onder het aloude concept en motto D&C (divide and conquer-verdeel en heers) bepaalde het in grote lijnen het benoemen, degraderen en bevorderen van officieren die de Gülenbeweging aanhingen en kocht mensen aan en om met diensten, goed en geld. In het half jaar voorafgaand aan de gepleegde Coup werden grote bedragen afkomstig van de United Bank of Africa in Nigeria middels een CIA-netwerk overhandigd aan coup-welwillende hoge Turkse officieren.

Russische waarschuwing

De door Rusland verkregen informatie over de op handen zijnde staatsgreep werd via een omweg overhandigd aan Turkije. Op instructie van president Putin en in het grootste geheim werd geofysicus en geopoliticus Aleksandr Gelyevich Dugin op een vertrouwelijke missie gezonden. Reizend via een omweg vanaf Moskou, naar Astana, Teheran, Damascus en Nicosia landde Dugin in Ankara waar hij een persoonlijke onderhoud had met burgemeester İbrahim Melih Gökçek van Ankara, een vertrouweling van president Erdogan.

De informatie, tezamen met een uitgebreide lijst van Turkse functionarissen en hoge militairen die bij de coup betrokken waren werd overhandigd. Onder de verantwoordelijken enkele tientallen hoge Turkse officieren, gelegerd op de basis Incirlik. De kort daarvoor gepensioneerde Amerikaanse generaal John Francis Campbell was een sleutelrol in de coup toebedeeld. Gewapend met deze informatie richtte Erdogan en het Turkse parlement zich in het geheim aan het Turkse hooggerechtshof om 2.000 hoog geplaatste leger, luchtmacht en marineofficieren te arresteren.

Het hof, waarin Gülenisten goed vertegenwoordigd waren, wees het verzoek van de hand en informeerde op haar beurt hoog geplaatste militairen dat de regering Erdogan lucht gekregen had van de op handen zijnde machtsgreep. In reactie hierop werd de coup vroegtijdig en onvolledig in gang gezet met de situatie zoals deze nu is als resultaat. Onder de banier van het ‘echte’ islamitisch geloof bestrijdt, vernietigt en moord het ‘vredevolle geloof’ zichzelf en iedereen die van de religieuze lijn afwijkt of aanhaakt bij de andere factie. Religieus fanatisme gelijk aan islamitisch fascisme.

John Francis Campbell

De Amerikaanse generaal John Francis Campbell was voormalig commandeur van het ISAF en leidde NATO operaties tegen Irak en Afghanistan. Vanuit die tijd en positie stammen ook zijn contacten met hooggeplaatste Turkse NATO-officieren waarvan diverse actief deelnamen aan de coup zoals majoor generaal Mehmet Cahit Bakir en brigadier generaal Şener Topçu.

In mei 2016 werd de 59-jarige 4-sterren generaal officieel ‘buiten dienst’ gesteld om vanaf 26 juni 2016 deel uit te maken van het OEB (Operating Executive Board) van J.F. Lehman & Co. Sinds halverwege oktober 2015 had Campbell de voorbereidingen voor de coup op zich genomen, was hij verantwoordelijk voor de instructie en coördinatie van de operatie die deels langs parallelle Gladio-gerelateerde structuren verliep en hield hij regelmatig geheime bijeenkomsten op de bases Erzurum en Incirlik. Campbell was ook de man langs wie de miljoenen dollars vloeiden die via United Bank of Africa binnenstroomden en naar de coupplegers werden doorgesluisd.

De coup

Op vrijdagavond 15 juli 2016 sijpelden de eerste berichten over de staatsgreep binnen, tanks die de brug over de Bosporus blokkeerden, militairen op straat, gevechtsvliegtuigen in het luchtruim, schoten werden gehoord. De eerste beelden verschenen op media en internet, de staatsgreep waarvoor Rusland gewaarschuwd had was een feit. Het gros van de manschappen die bij de staatsgreep betrokken was was totaal niet op de hoogte van de ware aard van de actie, ze dachten deel te nemen aan een militaire oefening. Het was echter bittere en dodelijke ernst. Binnen enkele uren vielen honderden doden en duizenden gewonden. In de eerste verwarrende uren van de coup kwam de Amerikaanse nieuwszender NBC met het bericht dat Recep Tayyip Erdogan Turkije ontvlucht was, met het presidentiële vliegtuig boven Duits grondgebied vloog en daar politiek asiel aangevraagd had.

Het presidentiële vliegtuig vloog op dat moment echter een totaal andere richting, gevolgd door enkele F16-s die van de luchtmachtbasis Incirlik waren opgestegen om het toestel neer te halen. Dat zij geen enkel schot losten had te maken met het gegeven dat 7 Russische gevechtsvliegtuigen in de lucht en twee in Noord Syrië gestationeerde S400 afweer-raketsystemen een oogje in het zeil hielden. De F16-s waren gewaarschuwd dat ze uit de lucht geschoten zouden worden zodra de radarsystemen enige vorm van activiteit opmerkten. Mede door het door Rusland in de voorgaande maanden bijeen vergaarde en beschikbaar gestelde informatie was Erdogan tot in detail op de hoogte van het hoe, wat en wanneer van de Coup. Alle mogelijke en nodige tegenmaatregelen waren genomen waardoor Erdogan eveneens ontsnapte aan het op hem afgestuurde moordcommando.

Amerikaanse betrokkenheid

De ontwikkelingen volgenden elkaar daarop in sneltreinvaart op. De Amerikaanse media deden de eerste 24 uur nagenoeg het zwijgen toe maar nadat duidelijk geworden was dat de coup mislukt was werd het bericht de wereld in geholpen dat de staatsgreep door Erdogan zelf gepland was om daarmee zijn macht over het land te verstevigen. Vanuit Turkije kwamen vanaf het eerste moment de beschuldigingen dat de coup met hulp van de USA voorbereid was. Burgemeester İbrahim Melih Gökçek van Ankara liet zich direct furieus uit voor CNN en beschuldigde Washington ervan achter de coup te zitten. Hij was daarin niet alleen, hij was de derde hooggeplaatste ambtsdrager die binnen 20 minuten na coup-aanvang de USA verantwoordelijk stelde. Muhammed Fethullah Gülen droeg hiervoor volgens Erdogan de medeverantwoordelijkheid, hij zou bij een geslaagde couppoging de positie van staatshoofd in gaan nemen. Turkije vroeg direct om zijn uitlevering.

In hoog tempo werden duizenden militairen, gouverneurs, rechters, politieagenten, onderwijzers en andere overheidsdienaren opgepakt en uit hun functie gezet. Kort na de coup-aanvang waren door het Turkse ministerie van Binnenlandse Zaken bijna 9.000 functionarissen uit hun functie gezet. EU-commissaris Johannes Hahn merkte op dat de snelle arrestaties van rechters en anderen na de mislukte staatsgreep de indruk wekt dat de Turkse regering een lijst met namen tevoren had voorbereid. Daarin had Hahn volkomen gelijk. Mede door de van uit Rusland verkregen en zelf voorbereidde lijsten werden in korte tijd ruim 60.000 mensen opgepakt. Al op 16 juli 2016 werd Generaal Akin Ozturk gearresteerd op het militaire vliegveld Akinci.

Evacuatie

In flarden, mondjesmaat en allerminst objectief bereikten de gebeurtenissen in Turkije via de media de buitenwereld. Een klein leger van 2.500 politieagenten belegerde de luchtmachtbasis Incirlik en sneed gedurende enige tijd de stroomvoorziening af. Spoorslag en haastig werd alle niet absoluut noodzakelijk geacht militair personeel, samen met familieleden als echtgenoten, kinderen en huisdieren(!) van de Turkse bases geëvacueerd, eerst naar de Amerikaanse luchtmachtbasis Ramstein in Duitsland en daarvandaan naar de USA en andere locaties.

Volgens woordvoerster Julie Weckerlein van EUCOM kwam het gros van de 770 te evacueren personen van de (belegerde) basis Incirlik. In de praktijk kwam dat neer om nagenoeg de halvering van het totaal op Incerlik gelegerde Amerikanen dat het aantal van 2.000 mensen net haalt. Diverse maatregelen werden door de Turkse regering afgekondigd, waaronder het onder direct commando van de president stellen van het leger en luchtmacht. In de Turkse media werd overduidelijk getoond dat de banden met Rusland werden verstevigd en laat Turkije weten het lidmaatschap van de NATO ter discussie te stellen.

Onverwachte beleefdheidsbezoeken

Dat de USA vast kan blijven houden niets met de coup van doen te hebben lijkt een onbegonnen zaak. Zo bleek het door de Amerikaanse nieuwszender NBC verspreide valse bericht dat Erdogan Turkije ontvlucht zou zijn afkomstig van generaal Campbell!Als een overduidelijk en sprekend voorbeeld van schuldbewustzijn mag gelden dat een reeks van Amerikaanse hoogwaardigheidsbekleders, politici en militairen in hoog tempo onverwachte beleefdheidsbezoeken afleggen om op die manier te proberen te redden wat nog te redden valt. Er is zelfs sprake van dat de Amerikaanse president binnenkort zijn opwachting zal maken.

Majoor generaal Mehmet Cahit Bakir en brigadier generaal Şener Topçu werden op 27 juli 2016 op de luchthaven van Dubai opgepakt op het moment dat ze op het punt stonden naar de Verenigde Arabische Emiraten (UAE) te vliegen. Schout-bij-nacht Mustafa Ugurlu heeft politiek asiel aangevraagd in de USA, tientallen Turkse diplomaten hebben hun terugberoeping niet beantwoord. Het neerschieten van de Sukhoi Su-24 op 15 november 2015 en het daarop gespeelde Russische politieke schaakspel heeft ervoor gezorgd dat uitbreiding van chaos, oorlog en verdere destabilisering (voorlopig) afgewend is. Dat alles door

Gekaapte Coup & Russisch Tegenspel.