In september 1917 werd Edmund Dene Morel veroordeeld en gevangen gezet. De reden dat de Britse journalist, auteur, pacifist en socialistisch politicus in de Pentonville gevangenis opgesloten werd had alles te maken met het feit dat hij een boekje opendeed over de oorzaken en veroorzakers van de Grote Oorlog. In de drie jaren navolgende aan de oorlog die in 1914 uitbrak had hij onophoudelijk gewezen naar de kwalijke rol die Engeland daarin op basis van haar geopolitieke beleid speelde.
Morel stelde de tussen het Britse Rijk, Rusland, Frankrijk en Italië aangegane geheime verdragen ter discussie en wees op de oorlogskoers die de politieke verantwoordelijken ingeslagen waren. Morel stelde de bepalende rol van het Tsaristische Rusland aan de kaak in de brochure Tsardom’s part in the war (De rol van het Tsarisme in de oorlog). Het leverde hem zes maanden opsluiting op onder zwaar regime met grote fysieke en mentale gevolgen als resultaat.
Morel toonde aan dat de Entente mogendheden door haar gevoerde politiek, voorgenomen acties en ondernomen daden een grote, zo niet de grootste verantwoordelijkheid droeg voor het uitbreken van de oorlog in 1914. Dat juist Duitsland tot het uiterste had gepoogd de mensenslachting te voorkomen door haar bondgenoot Oostenrijk-Hongarije ertoe te bewegen akkoord te gaan met bemiddeling. Dat het niet Duitsland maar juist Rusland was die als eerste haar legers mobiliseerde; op 29 juni 1914 tegen Oostenrijk-Hongarije en in de nacht van 29 op 30 juni 1914 tegen Duitsland.
Duitsland protesteerde hiertegen en stelde hierop een ultimatum aan Rusland waarop deze geen antwoord gaf, waarna Duitsland geen andere keuze bleef haar eigen leger te mobiliseren. De politiek correcte geschiedschrijving heeft nadien de rol van de geallieerden ondergeschikt gemaakt en die van de Centralen uitvergroot. Toen, nu en in de toekomst is door het muilkorven van het vrije woord een onwaarachtige weergave de werkelijkheid. Dat Duitsland gedwongen en tegelijkertijd wel genoodzaakt was haar leger te mobiliseren wordt o.a. onderschreven door de Russische generaal Obruchevin. In een nota aan zijn minister van Oorlog schreef hij:
”mobilisatie kan niet langer gezien worden als een handeling om de vrede te bewaren maar moet integendeel beschouwd worden als de meest duidelijke oorlogsdaad. Mobilisatie is het begin van de feitelijke oorlogshandelingen en zodra tot mobilisatie is besloten zullen diplomatieke activiteiten uitgesloten moeten worden. De minister moet zich dan ook realiseren dat, gezien de huidige spanningsvelden in Europa, het onmogelijk zal zijn de oorlog op het continent nog gelokaliseerd te houden”.
Ook de Franse generaal Boisdeffre was hier duidelijk in. In een gesprek met de Russische Tsaar vertelde hij het volgende: ”Mobiliseert men, dan dwingt men de vijand het zelfde te doen. Men kan de vijand niet toestaan ‘n miljoen man aan de grenzen te mobiliseren zonder dat zelf ook te doen op straffe van de onmogelijkheid zichzelf nog te kunnen verdedigen of het initiatief te nemen. Mobilisatie is dan ook het zelfde als een oorlogsverklaring.
Ook nu, 2018, zijn onverantwoordelijke Engelse, Amerikaanse, Franse en Duitse politici als May, Trump, Macron en Merkel actief om op basis van morbide geopolitiek een oorlogskoers uit te zetten en deze na te volgen, ditmaal tegen Rusland. Wat velen niet lijken te beseffen is dat West-Europa hierbij het beoogde slachtveld zal zijn. De geschiedenis kan zich enkel herhalen omdat mens faliekant misleid en bedrogen wordt!