“Kom erin, fijn dat je er bent” zegt ze, terwijl ze de voordeur voor me opendoet. Een gele boodschappentas die buiten aan de deurknop bengelt zwaait met me mee en half naar binnen. Nadat ik binnen ben werkt ze de tas bij het deursluiten naar buiten en gaat Solvejg me vooruit. “Neem plaats” vervolgt ze en wijst met een uitnodigend armgebaar naar het knusse zitje bij het achterraam. Ik schuif links aan en steek mijn benen half onder het donkerhouten tafeltje terwijl zij de Senseo aanslingert voor twee mokjes koffie.
Met onze ruggen tegen de achtergevel gericht steken we onze neus in de walm en nippen beiden aan de warme koffie. Solvejg ter Meer, nu thuis in een bejaarde Twee-onder-een-kapper in het Oost-Groningse Finsterwolde, zag ooit in Hoorn het levenslicht. Als dochter van een kunstzinnige moeder en een creatieve vader bracht ze een groot deel van haar jeugd door in de Brabantse meierij. Al snel komt het gesprek op de ziekte van Lyme, een bacteriële besmetting die het immuunsysteem finaal ontregelt.
Als kleine meid werd ze op vakantie in Frankrijk door een teek gebeten, iets dat haar leven tot aan de dag van vandaag behoorlijk heeft getekend. De vermoeidheid en het energietekort werd eerst en foutief toegeschreven aan diabetes maar bleek uiteindelijk veroorzaakt te zijn door de Borrelia bacterie, overgedragen door een daarmee besmette teek. Een besmetting die alle energie uit het lichaam slurpt, een vermoeiende ervaring die Solvejg meer dan 47 jaar met zich meedraagt.
Terwijl ze de mokken voor een tweede vulling onder de Senseo plaatst vertelt ze hoe die tekenbeet haar aanzette zich op de kruidengeneeskunde te storten, vooral de Chinese geneeskunde. Om inzicht te krijgen en zichzelf helpen te helen verdiepte ze zich in het werk en geschriften van herbalist Stephen Harrod Buhner, een vak-kundige op dit gebied. Het is een vakgebied dat ze zichzelf ook goed eigengemaakt heeft en waar ze ook aantoonbaar baat bij heeft en haar kennis daarin deelt binnen een Lyme-patiëntengroep op social media.
Kruiderij voor eigen gebruik, dat maakt deze beminnelijke Kruudenvraauw uut Finnewol, en toont tijdens het gesprek een kunststof bak vol werkzame preparaties & tincturen. Ze is het type van de eeuwige student, raakt nooit uitgeleerd en erg sociaal- en maatschappelijk betrokken. Ze lijkt daarin erg op haar moeder en staat – net als haar – op de bres en barricades voor mens en samenleving. Door haar rechtenstudie is haar wetskennis bovengemiddeld, iets wat ze ook in de praktijk brengt binnen de Bewoners Organisatie Oldambt die opkomt voor huurders, woonachtig in de sociale woningbouw.
Het is iets dat haar warme aandacht heeft en tegelijkertijd ook -letterlijk- een groot deel van haar energie slurpt, maar dat vind deze strijdbare en vriendelijke vrouw de moeite meer dan waard. Klaar staan voor hen die daarin zelf tekort komen, opkomen voor je medemens is een van de opdrachten die zij zichzelf gegeven heeft, integer en volhardend, zoals Solvejg in het door Henrik Ibsen geschreven stuk op basis van een oude Noorse sage. Vasthoudend en op zoek naar een verlichtende oplossing, Sol-Vejg, letterlijk de weg naar verlichting, de route naar een bevrijdende eindoplossing zoals in Peer Gyntsuite – Solvejg’s Lied