Home » Columns » The Angry White Men

The Angry White Men

Het is november 2016 als in Amerika na een ongekend heftige verkiezingscampagne de eindoverwinning tot veler verbazing wordt binnengesleept door de miljardair Donald Trump. Niet Hillary Clinton maar Trump is na een tumultueuze campagne verkozen tot de 45e president van de Verenigde Staten.

Versuft, verbluft en verdoofd ratelen (niet alleen) de Amerikaanse media de eerste berichten door ether en internet. Ze lijken totaal niet gerekend te hebben op een andere uitkomst dan Hillary Clinton als eerste vrouwelijke president van de USA. Uitgerekend de door de mainstream media letterlijk dood-geverfde, als seksistische clown & arrogante, nit-wit gaat in januari 2017 de aan Hillary al toegeschreven plaats in het Witte Huis innemen.

Nederlandse politici die tot voor kort niet terugschrokken om Trump neerbuigende, afkeurende en laatdunkende commentaren toe te zwaaien preutelen nu beteuterd en pruillippend wat voor microfoon en camera. Een pittig blonde spreekstaltruus meld half opgewonden in ’t ochtendnieuws aan kijkbuiskluisteraars dat het de ‘Boze Witte Man’ is die gesproken heeft. The Angry White Men, de racistische, seksistische, vrouw-onvriendelijke, homofobe, islamofobe, onderontwikkelde, laagopgeleide, domme witte man heeft gesproken.

Volgens de Belgische socialistische politica Caroline Gennez zou Hillary Clinton meer kansen hebben gehad als ze geen vrouw was geweest, maar wel een jonge man, een “eerste zwarte president of eerste clown verkiezen ging sneller dan eerste vrouw”. Is er stemfraude gepleegd zoals vooraf al breeduit werd beweerd & geroepen? Pakte deze Amerikaanse presidentsverkiezing voor Hillary Clinton zo veel anders en verrassend uit als eerder?

In 2008 dubden de Amerikaanse burgers over wie zij zouden verkiezen tot president, was het Bush, Clinton, Bush .. of was het Hillary Rodham Clinton, de democratische kandidaat met de beste papieren? Zij werd dood-geverfd als de eerste vrouwelijke Amerikaanse president. Hillary lag goed op koers en het haar beschikbare verkiezingsbudget was ruimer dan ooit tevoren toen daar als duveltje-uit-een-doosje een ‘Black Horse’ uit eigen gelederen naar voren geschoven werd, Barrack Hoessein Obama. Vanuit het niets schoof deze donkere onbekende naast haar naar voren, beschikte over beduidend meer financiële middelen en politieke ondersteuning.

Niet de door de wol geverfde politica Hillary maar de relatief politiek onbekende nit-wit Barrack wist in januari 2009 de aan Hillary al toegeschreven plaats in het Witte Huis innemen. Was daar een coupe gepleegd? Was er sprake van stemfraude? Had daar en toen de The Angry Black Men, de racistische, seksistische, vrouw-onvriendelijke, homofobe, islamofobe, onderontwikkelde, laagopgeleide, domme zwarte man gesproken? Zou Hillary Clinton meer kansen hebben gehad als ze geen vrouw was geweest, maar een jonge man?

Het was de voormalige Amerikaanse president Franklin Delano Roosevelt die ons het volgende naliet: “In politics, nothing happens by accident. If it happens, you can bet it was planned that way.” Hillary Clinton verloor niet alleen de race maar ook een vermogen in 2008. Ze stond $ 22.500.000.– in het krijt, waaronder $ 11.400.000,– voor eigen rekening. Na kwijtschelding van haar eigen schulden kreeg ze verrassend en hoogst welkom in het eerste kwartaal van 2009 ‘zomaar’ een subsidie van $ 5.600.000.– om haar debiteuren te voldoen.

Naar verluidt was deze reparatie-subside afkomstig van de machtige schaduwregering van Wall-street waarvan obscure miljardair George Soros als schaduwpresident gezien kan worden. Het was Soros die de campagne van Obama met o.a. $ 5.000.000,– ondersteunde en hem zo op het pluche van het Witte Huis hielp. Het was ook Soros die in – op 25 oktober 2016 via Wikileaks uitgelekte ‘John Podesta’ emails – liet weten dat hij zich ergerde over Clinton en dat het deze schaduwpresident niets uitmaakte of het nu Hillary Clinton of Donald Trump op het pluche gezet werden.

In dat licht bezien is de overwinning van Trump niet zozeer de verantwoordelijkheid van de boze, racistische, seksistische, vrouw-onvriendelijke, homofobe, islamofobe, onderontwikkelde, laagopgeleide, domme witte of zwarte man of vrouw. Het is eerder het resultaat van wat oud- president Franklin Delano Roosevelt verkondigde: “In politics, nothing happens by accident. If it happens, you can bet it was planned that way.”