Wablief?… daar zat geen woord Frans bij en ik kijk bij het binnenstappen met verbaasde blik in het open gezicht van Jolanda. Ze glimlacht me tegemoet en vraagt me dan in Algemeen Beschaafd Gronings of ik een mokje koffie lust en zo ja, wat ik ik erin gehad zou willen hebben.
Terwijl zij doorloopt naar achteren, naar de binderij, waar ook haar koffiezettert geparkeerd staat, doe ik mezelf tegoed aan de bloemenpracht en plantentooi in de zaak wat er voor zorgt dat het geweldig ruikt in de Scheemter Bloembinderij Prophyta.
Ik had een afspraakje met deze vlotte dame gemaakt voor het maken van een leuk gemengd en eigenhandig gebonden boeket waarin ik graag als extra gadget een Superlolly verwerkt zag. Dat werd ter plekke kundig in elkaar gezet door deze vakbekwame Fleuriste die onderhand al meer dan 25 jaar in de Dorpskern van mijn Oost-Gronings dorpje haar nering drijft. Ooit en in het begin aan de Stationsstraat maar in ’99 verkast naar de Diepswal aan het oude Vredenhoventerrein. Samen met manlief Johan bouwde de nu 48-jarige onderneemster de zaak van de grond af aan omhoog, en dat met succes!
Terwijl ik half verscholen tussen de boeketten aan m’n koffie lurk vertelt ze bij het schikken van het boeket over haar werk en leer ik wat over haar specialisatie waaronder de prachtige handgebonden boeketten, bloemstukken en grafwerken. Haar werk vind ze prachtig, haar man en twee kinderen zijn haar lief maar haar paarden, dat is haar grote hobby. Ze heeft er twee, een paard en een pony. Dat is voor haar elke dag weer genieten en dat helpt haar ook om in deze absurde Coronatimes energie vast te houden en te kweken.
Het is vooral aan de vaste klanten te danken die haar werk waarderen, en die de voorkeur geven aan haar vakwerk boven dat van een ‘snaaimaarmeeboeket’ zoals bij de buurtsupers voorverpakt in een emmer water gepropt natte stelen staat te trekken. ‘Mensen worden blij van bloemen’ zegt ze en laat me met een gulle glimlach zien hoe het boeket geworden is dat ze voor De Zoetwarenspeciaalzaak in het hart van het Oost-Groninger Koopmansstadje gemaakt heeft. Prachtig! We praten nog even na en het gesprek komt op haar favoriete vakantieland, Spanje.. daar zou ze ooit – wie weet later een keer – nog wel naar toe willen verhuizen, maar.. Cuando me vaya.