Zo rond het jaar 2003 maakte de media melding van een (in het bijzonder voor mensen) uiterst dodelijke Vogelgriep. Een virusziekte die door trekvogels zou worden verspreidt en waarvoor in het bijzonder kippen bevattelijk zouden zijn.
Kipkens die op hun beurt de extreem dodelijke ziekte mogelijk op mensen over zouden kunnen brengen. Uit Azië werden de eerste sterfgevallen gemeld en wereldwijd waren er medio september 2004 in totaal 64 mensen aan deze virusziekte bezweken. De opvolgende maanden kwamen nieuwe meldingen binnen, dit maal dichter bij huis, in de Turkse en Roemeense binnenlanden waren met H5N1 besmette eenden ontdekt.
Uit angst voor het zich verspreiden van dit killervirus werd besloten om de Nederlandse kippen op te hokken en op 21 september 2005 moesten alle kippen gedwongen op stok onder zeil, golfplaat of pannendak. Tot 1 mei 2006 was het behelpen voor de hanen en hennen maar mochten ze daarna – voorlopig – weer naar alle hartenlust naar buiten om pieren te pikken. Voorlopig, want de Nederlandse overheid liet weten dat zo rond juli-augustus 2006 de beestjes een nieuw hokarrest boven de kam hing. Vanaf 1 september 2006 moesten alle kippen weer op hok & stok alleen hebben de Nederlandse kippen (hobby-)boeren daar dwars en eigenwijs massaal géén gehoor aan gegeven.
Het killervirus zou van ongekende hevigheid zijn met enorme aantallen slachtoffers als gevolg. Het sterftecijfer kon zonder meer oplopen tot ongekende catastrofale grootte, aldus de Engelsman David Nabarro, één van de leidende experts van het WHO (World Health Organisation). In september 2005 had hij de wereld al laten weten dat rekening gehouden moest worden met zéker 150.000.000 (150 miljoen) slachtoffers! De Internationale gemeenschap werd opgeroepen om meer geld uit te trekken voor de bestrijding van de Vogelgriep en de Wereldbank berekende in december 2006 dat de kosten hiervoor wel eens zouden kunnen gaan oplopen tot zo’n slordige 2 biljoen dollar. Om te beginnen had de Internationale Gemeenschap eerder in het jaar 2006 al 1.9 miljard dollar uitgetrokken voor de bestrijding van het H5N1 virus dat (in drie jaar tijd) tot december 2006 wereldwijd al aan 76 mensen het leven had gekost.
Grote farmaceutische bedrijven stortten zich op de ontwikkeling en fabricage van ziekteremmers en andere tegenmiddelen, zoals het Zwitserse bedrijf Roche dat met het middel Tamiflu op de markt kwam. In Nederland stortte een dochterbedrijf van Akzo Nobel – NI (Nobilon International) – zich op de ontwikkeling van een vogelgriepvaccin. Samen met de Amerikaanse overheidsinstelling CDC (Centers for Disease Control en Prevention) werd verder onderzoek gedaan naar het vaccin waarmee NI zich sinds 2004 samen met het Australische BioDiem al bezig hield.
Michael Ryan, directeur voor pandemieën en epidemieën van het WHO liet in 2006 een heel ander geluid horen dat bijna volledig ondersneeuwde in de alarmerende berichtenlawine over de Vogelgriep. Hij liet weten dat er géén direct gevaar voor de Europese bevolking bestond en men zich ook niet te veel op sleeptouw moest laten nemen door paniekerige mediaweergaven. Zo was het eten van vlees geen russisch-roulette: “Het is een dierziekte, ook risico voor het eten bestaat niet, Het virus H5N1 is niet van mens op mens overdraagbaar.” Ryan waarschuwde ervoor om automatisch verbanden te leggen tussen vogelsterfte en het H5N1 virus. Volgens hem waren er vele andere redenen voor massale vogelsterfte mogelijk.
Ook moest men een niet te hoge verwachting koesteren over het middel Tamiflu, het wondermiddel dat zou beschermen tegen het H5N1 virus. De CFH (Commissie Farmaceutische liet op 14 november 2006 weten dat Tamiflu “geen toegevoegde waarde bezat bij de bestrijding van griep” en daardoor adviseerde het middel niet te vergoeden! Een advies dat érg het zere been was van de Zwitserse fabrikant Roche, dat van de Nederlandse overheid toch wél 5.000.000 doses van het vaccin had besteld.
Tamiflu moest gezien worden als een griepremmend middel dat de griep hooguit één a twéé dagen kan afweren, en dan óók nog in gecombineerd gebruik met het helpersgeneesmiddel Probencid. Probencid verstrekt de werking van Tamiflu en is bij gecombineerd gebruik slechts de helft van de hoeveelheid Tamiflu al voldoende voor een beter resultaat. De Amerikaanse arts Joe Howton stootte in 2002 toevallig op deze gegevens die afkomstig waren van de Zwitserse farmaceutische gigant Roche. Berichten dat in Japan de eerste slachtoffers waren gevallen door het gebruik van het Antimiddel Tamiflu werden – op zijn zachtst gezegd – door Roche dan ook niet erg verwelkomd. De hallucinerende werking van het middel bracht veel Jappaners in verwarring en zette het verschillende Japanners aan tot zelfmoord, bijverschijnselen die Roche in alle toonaarden ontkent en bestrijdt.
Was er misschien sprake van dat het middel erger was dan de kwaal? Is er wel sprake van een échte kwaal of is het mogelijk dat de Vogelgriep een denkbeeldige bedreiging is? Hoe dan ook, in het najaar van 2006 bleek uit onderzoek dat een nieuw – gemuteerd – virus de dreiging van het H5N1 overgenomen had. Deze gemuteerde variant werd nog dodelijker aangeprezen en bleek het tot op dat moment ontwikkelde vaccin – helaas en jammer dan – niet in staat effectief op te treden en helaas pindakaas de kostbare ontwikkeling van een nieuw middel was uiteraard noodzakelijk.
Tot dan werd melding gemaakt van – wereldwijd en in drie jaar tijd – 76 slachtoffers! Met de beste wil van de wereld kan elk zelf- & weldenkend mens bij dat aantal toch moeilijk spreken van een epidemie, laat staan een pandemie. Als bij dát aantal de alarmbellen én de kassa’s gaan rinkelen, dan zijn er nog wel een paar andere voorbeelden en aantallen te geven.
Wat bijvoorbeeld te denken van het feit dat er alleen al in Nederland jaarlijks (medio 2005): 100 mensen omkomen door een bedrijfsongeval, méér dan 230 mensen om het leven gebracht worden door misdaad, 300 mensen overlijden door een hartstilstand op het sportveld en gymzaal, of het ongelofelijke aantal van 1.700 mensen dat per jaar alleen al in Nederland overlijdt doordat ze van de trap vallen. Het verkeer vraagt per jaar zo’n 1.200 dodelijke slachtoffers, nét zoveel als er in Nederland mensen jaarlijks omkomen door medicijnmissers en plegen elk jaar ruim 1.500 inwoners zelfmoord (en doen 20.000 inwoners daar jaarlijks een poging toe!)
Per jaar sterven in Nederland zo’n 2.300 mensen aan door alcohol veroorzaakte kanker, overlijden er ruim 5.500 inwoners aan een longontsteking en wordt er bij 25.000 mensen huidkanker ontdekt. In het jaar 2005 overleden er in Nederland 21.200 mannen door kanker en nog eens 20.800 mannen aan hart- en vaatziekten.
Dát zijn toch héél andere aantallen! En wat te denken van de opmars in Nederland van de infectieziekten. Door de massale immigratie naar Europa zijn ziektes als Malaria, Hepatitis A, B, C en TBC helemaal terug van weggeweest en kennen deze ziekten jaarlijks 3.000 besmettingsgevallen. Daarvan neemt TBC zo’n 50% voor zijn rekening en bestaat de helft daarvan uit de uiterst gevaarlijke en besmettelijke Open TBC.
In een periode van drie jaar werd wereldwijd melding gemaakt van 76 slachtoffers van het H5N1 virus en is er miljarden euro’s belastinggeld gevloeid naar de kassen van de
farmaceutische industrie om de Vogelgriep te bestrijden. Michael Ryan, directeur voor pandemieën en epidemieën van het WHO liet het zo duidelijk weten: “Het is een dierziekte, het virus H5N1 is niet van mens op mens overdraagbaar.”
Mensen maken mensen ziek! In situaties waarin mensen zich massaal en onbelemmerd over de wereldbol verplaatsen – zoals vroeger bij oorlogen – en bij de nog nooit zo ingrijpende mondiale migratie van zuid naar noord en oost naar west zal vroeg of laat het onvermijdelijke gebeuren. Met de mens, verplaatst zich automatisch óók elke bacterie of virus en zal er een fataal moment aanbreken. De geschiedenis geeft hier ontelbare voorbeelden van zoals de met oorlogen meereizende ziekten als tyfus, malaria, tbc, pokken, etc.
(artikel uit portefeuille, 2006)