Anders dan aangenomen wordt hebben grote stenen bouwconstructies die vandaag de dag bekend staan als prehistorische grafkamers c.q. knekelhuizen een andere duiding en betekenis. Deze megalithische (mega-groot, lithos-steen) hune-bedden welke ook onder de typering dol-men (Ta-el-/-ma-en, tafel-steen) bekend staan, kennen wereldwijde verspreiding en zijn niet beperkt tot Noord-Nederland c.q. West-Europa.
De opbouw en structuur van deze bouwsels kenmerkt zich o.a. door dekstenen van uitzonderlijk groot formaat, ondersteund door massieve draagstenen, vaak in een tunnelvormige op-bouw, al dan niet met aarde overdekt. Niet enkel dierlijke en menselijke knekels maar evenzovele voorwerpen en symbolen die direct betrekking hebben op voortplanting en vruchtbaarheid maken deel uit van de vondsten die bij uit- en opgravingen geborgen zijn.
Ook de ligging en situering van de toe-gang is in de regel zo gesitueerd en vormgegeven dat ze, als was ze een geboortekanaal uit steen en aarde en in combinatie met het opkomen van de zon, het vruchtbare seizoen, de hergeboorte aanduiden. In wezen moeten deze constructies beschouwd worden als prehistorische heiligdommen waar eeuwenoude kennis geborgen, geëerd en overdragen werd, die oude en voorgaande beschaving(en) ontleenden en deelden van reeds lang vergeten, aan zon, maan en sterren ontleende, weten en kennis.
(Afbeelding: Wikipedia – dolmen, Penhap, Île-aux-Moines, Morbihan)