Het is woensdag 7 januari 2015 als in de Franse hoofdstad Parijs een aanslag gepleegd wordt op een satirisch weekblad. Tegen half 12 s’ochtends weten twee gewapende mannen de redactieruimte van Charlie Hebdo binnen te dringen en openen het vuur op de aanwezigen, tien van hen komen daarbij om het leven.
Charlie Hebdo, het overgrote deel der wereldburgers had nog nooit of nauwelijks hiervan gehoord, zeker niet in combinatie met persvrijheid of het vrije woord. Charlie Hebdo, in kleine kring eerder berucht dan bekend als een onbeduidend, links geschouderd, choquerend & recalcitrant medium. Charlie Hebdo, een noodlijdend, marginaal & obscuur periodiek, door de aanslag in het middelpunt van de wereldaandacht geschoten. Binnen no-time en in miljoenenvoud gaat het digitaal de globe rond, de wereld schaap-blaat het braafjes na ….. Sjesjiesjarlie.
Je Suis Charlie .. het zet de massa miljoenenvoud in beweging, de borst vooruit, de vuist gebald de straten op voor het een en tegen het ander. Grimmig geblikt ruimte banen voor pers & veel genoemde vrijheid, tot hier toe en niet verder. De boodschap is duidelijk geformuleerd: achterlijke & radicaliserende Islamieten hebben hier geen ruimte en kwartier. Marcheren voor de Vrede, met miljoenen tegelijk, niet alleen in Frankrijk maar Europa-wijd, ruim baan voor vrijheid, gelijkheid en broederschap. Binnen enkele etmalen lopen ze zichtbaar vooraan en voorop, de leiders François Hollande, Angela Merkel, David Cameron, Benjamin Netanyahu, Petro Porosjenko, Charles Michel, Mark Rutte en al die anderen, de herders van het volk…
De onderliggende boodschap is NU, in 2018, een drie jaar later, amper duidelijk. Niet het volk, niet de mensen, niet de vrijheid.. het is slechts een illusie. Misleiding in optima forma: Wolven in schaapskleren en schapen die zich voordoen als herders!
Als de herders schapen zijn…… is het knudde met de kudde!