Op het gebied van pseudoherinneringen waar angst en stress een belangrijke rol in gespeeld hebben bestaan over de afgelopen decennia ontelbare voorbeelden. Zonder de bedoeling te hebben om een compleet overzicht te geven volgen hier in het kort een paar bijzondere voorbeelden van personen die op (inter-)nationaal gebied de aandacht getrokken hebben met hun verhalen en op hun beurt weer anderen beïnvloedden. Personen als Enric Marco, Helga Ruebsamen, Binjamin Wilkomirski, Jerzy Nikodem Kosinski en Herman A. Rosenblat.
Enric Marco stond te boek als Nazi-slachtoffer, verzetsheld en overlevende van de Duitse concentratiekampen in de Tweede Wereldoorlog. Hij was hét boegbeeld van de Spaanse vereniging van voormalig gedeporteerden, tot in mei 2005 in het Spaanse dagblad El Païs een artikel verscheen waarin hij ontmaskerd werd als een fantast. Na deze publicatie biechtte hij op nooit in een concentratiekamp te zijn geweest en zijn hele oorlogsverleden, inclusief zijn verzetsdaden en de gruwelen in de concentratiekampen van de nazi’s te hebben verzonnen. Tegen het Spaanse persbureau ‘Efe’ vertelde hij dat hij niet uit kwaadaardigheid had gehandeld. “Ik dacht dat mensen me meer aandacht zouden geven en dat ik zo beter het lijden van de mensen die in de concentratiekampen zaten voor het voetlicht kon brengen.”
Waarheden die niet aan een continue uitdaging worden onderworpen, houden uiteindelijk op de werking van waarheid te hebben omdat zij door overdrijving tot leugen worden gemaakt” – John Stuart Mill, Engels sociaal-filosoof & econoom.